BEYAZ ZAMBAKLAR ÜLKESİNDE

Bu yazıyı ilk okuduğumda tokat yemişim gibi hissettim.  Çünkü o ara bir buçuk yıl geçmesine rağmen öğretmenliği kazandığım için hala mutsuzdum sürekli söylenip duruyodum arkadaşlarıma. Tekrar sınava hazırlanmayada cesaretim yoktu. Instagramda bi arkadaşım paylaşmış kitabin bu bölümünü.  Bu kitabı okumaliyim dedim ve hemen aldım.  Kitabi okuyali aylar oldu ama bende büyük etkiler bıraktı . En önemlisi öğretmenligi sevdirdi. Aslinda nerde ne olduğunun önemi yok. Önemli olan bulunduğun yerde elindeki şartlarla ne kadar iyi olduğun,devletin için neler yapabildiğin.

Şimdiye kadar devletin için ne yaptın?       Bundan sonra ne yapabilirsin ?

Kitap geri kalmış ,toprakları dahi elverişsiz Finlandiya'nin vatandaşlarının çabalarıyla nasıl geliştiğini anlatıyor. Her yurttaşın kendine pay çıkaracağı bir kitap.

ATATÜRK ARBORETUMU

İçeri girdiğimde sanki İstanbul'da hatta Türkiye'de hatta dünyada değilmişiz gibi hissettim. Kimsenin olmadığı bu sessiz sakin mekana sadece 2 tl vererek girdik. Ulaşım baya zordu ama değdi. Tabi ki sonra tekrar tekrar gitmeye devam ettim .  Belgrat ormanı yakınlarındaki eşsiz güzellik. Bu arada sonradan fark ettim dizilerin çoğu burada çekiliyor. Çalıkuşu'nun ilk bölümüde burda çekilmiş :) bizzat çektiğim bir kaç kare...

DÜĞÜN DAVETİYESİ

Abim sekiz yıllık kız arkadaşıyla evleniyo düğün davetyesinin şiirini kendisi yazdı. Ben bayıldım bakalım sizde begenecek misiniz

Emrin almışız imandan, Varmışız muhabbete candan, Leyla Mecnun gibi püryan Eyledi rabbim gönlümüzü Nasipse olalım bir ömür mutlu İnandı herkes bu yol kutlu Yarenler yarınlardan umutlu Olarak gelecek düğünümüze Riyasız şarkımızın düğünü bugün Umarsız sevdamızın düğümü bugün Ziyafeti mutluluğumuza bekleriz o gün...

GELECEK MİSİN ?

Her geçen gün
birer ümit tanesi
takıyorum içimdeki gerdanlıklara.
Kalbimin hazine odasından taşar oldular.
Gelecek misin?..
Yoksa koparıp atayım mı,
tane tane saçılsınlar mı düşlerimden ? 

                                              atik altınsoy

İSTANBUL

Babamın 2001 yılında  işi için İstanbul'a taşındığımızda yazdığı şiir. En sevdiğim  şiirlerindendir paylaşmak istedim.

İSTANBUL

Bir dost isen dostça sarmaya
Alacağım varsa borcum almaya
İstanbul sana geldim
Ömür yetmez gibi seni tanımaya

Bırak gideyim sende ağlatacaksan
Dost görünüp arkadan vuracaksan
İstanbul sana geldim
Kapat kapını,onursuz yaşatacaksan

Cennetten köşe gibi görünen güzelliğin
Güldürmüyor insanları cehennem özelliğin
İstanbul sana geldim
Yanılmıyorsa hislerim,üzerimde gözlerin

Bir yerinde açlık,diğerinde saltanat
Tek istediğim yutma ol kol kanat
İstanbul sana geldim
Ya adam et,ya toprağına kat

Mini etekli çarşaflı kucağında saklarsın
Bir köşende ezan birinde çan çalarsın
İstanbul sana geldim
Umarım ana umarım babam olasın
Dilerim düşündüğüm o şehir kalasın
                                             
                                           ATİK ALTINSOY

NFK

Necip Fazıl Kısakürek / Çile kitabından seçtiklerim 



insan, yaklaştığınca yaklaştığından ayrı; 
belli ki; yakınımız yoktur Allah'tan gayrı

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

kudret O'nun;gayrında ne mecal var, ne tüvan;
alim ilmine yansın, pazısına pehlivan...

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

aşk korkuya peçedir, korkuda aşka perde,
Allah'tan nasıl korkmaz,insan onu sever de

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

gözüm,aklım,fikrim var deme hepsini öldür!
sana çöl gibi gelen, O, göl diyorsa göldür!

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

sual:ey veli insan nasıl olmalı, söyle!
cevap:son anda nasıl olacaksa hep öyle.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

her ağızda, her telde fanilik dırıltısı
sonunda tek bir şarkı,tabutun gıcırtısı...